Now we're talking!

Foto'strouwens in het losse album te vinden! Uploaden niet altijd makkelijk maar nu zijn er een paar gelukt.

Vanochtend vroeg uit de veren (wat een extra kunst is als je oudste zoon om 23.00 uur 's avonds nog altijd ligt te woelen en niet kan slapen), maar het is gelukt. Van onze reisleidster mochten we nog even rustig aan doen met het ontbijt. Ze heet Ninee (Nini), nou eigenlijk Paninee, maar van voorgaande reizigers heeft ze inmiddels begrepen dat die naam ook een andere betekenis kan hebben. Ninee en chauffeur Willot zijn de komende drie dagen bij ons om de trio naar de River Kwai te verzorgen. Onderweg verwonderd Sepp zich over alle vervoersmiddelen die we tegenkomen; elke tuktuk en taxi wordt benoemd, er zijn pick ups met mensen achterin, grote touringcars die de chauffeurs met hun eigen kunstwerken hebben versierd. Er wordt gezwaaid naar brommerrijders en naar inflatables bij het tankstation. Eerst zagen we een inflatable mannetje en later een vrouwtje. Volgens Sepp was dat een 'stelletje', wijsneus....

Onze eerste stop is de crazy market. Zoek op YouTube 'crazy market train bangkok' en je hebt beeld. Helaas hebben we dit tafereel niet meegemaakt, maar wel over de markt gelopen vis de spoorbaan. Kruip-door-sluip-door en moeilijk voor te stellen dat mensen hier binnen een paar seconden hun boeltje hebben gepakt wanneer de toeter van de trein klinkt. 

Als we verder rijden komen we palmbomen tegen. Sepp roept heel enthousiast: 'mam! Ik zie pallebomen! Nu zijn we echt in Azie!'
Niet gepland maar als compensatie voor het gemiste treinmarkt-tafereel, varen we met een longtail boot langs de floating market. Wisten wij veel dat dat ding best hard kon; binnen een paar seconden lag de hoed van Maes al in de rivier. Rich zei: laat gaan, maar ik dacht: amehoela, dat hoedje is te cute, terug! Maar de beste bootsman was al onderweg en zo viste hij het hoedje uit het water. Na afloop nog even gecheckt of we alles hadden, en ja, we konden door. Eenmaal aan de loempia's (de lekkerste die we ooit gegeten hebben, en dan moet Vietnam nog komen) bleek Sepp z'n pet weg, en ook z'n slang, die hij bij de treinmarkt gekregen had van een vrouwtje waar we verse ananas kochten. Grote paniek. Waren dus toch achtergebleven in de boot. Gelukkig toonde Ninee zich een ware heldin, want ze vond de bootsman die al zoekend rondliep met pet en slang in zijn hand.  Sepp dolblij en wij ook zeer opgelucht, met een rit van dik twee uur in het verschiet.

Na wat nodige slaap gepakt te hebben, arriveerden we bij het treinstation Thamkra Sae om hier een paar haltes mee te reizen. We waren ruim op tijd en konden zo genieten van het prachtige uitzicht. We liepen over het spoor (ja familie, dat hebben we echt gedaan) en kwamen bij een tempel in een grot. Beetje jammer dat Sepp zo blij was z'n slang weer terug te zien, dat hij deze bij het restaurant in de rondte slingerde en vervolgens onder de houten vloer belandde. Dikke tranen maar uiteindelijk was hij ervan overtuigd dat de muizen die onder de vloer wonen, de slang wel terug zouden brengen. Gekukkig
Na een tijdje kwam de trein. Ninee gaf al aan dat we rechts moesten gaan zitten voor het uitzicht. Dit lukte en wow, het was waanzinnig! Na een paar haltes kwam onze rit ten einde en stond Willot ons al op te wachten. 
Na deze lange maar geweldige dag, werden we naar ons hotel gebracht. Een prachtig resort met gelukkig voor Sepp nog een half uur zwemtijd voordat de pool zou sluiten. Nog even een duik genomen (Rich en Sepp dan, Maes en ik zijn niet gemaakt voor niet-verwarmde zwembaden en hielden het bij pootje baden) en weer op temperatuur gekomen. 
De jongens alweer gauw gewend aan de nieuwe omgeving en lekker gaan slapen. Wij nog even geproost op ons fijne terras en met het ultieme vakantiegevoel in slaap gevallen....