Slotwoord!
30 november 2012 - Denpasar, Indonesië
Natuurlijk was het leuk deze log te lezen ente maken en bedankt voor alle leuke reacties. Maar was het niet voor de 3e verstekeling dat deze log en zijn trouwe gevolg tot stand kwam. Een honeymoon volgen is zeker leuk maar deze jaloersmakende verhalen in koud Nederland, nu hier de inside story van de Bakkertjes. Laten we bij het begin beginnen: 2012 was een topjaar, in een moordtempo! We startten met de bruiloft van Leo en Dick, gingen verder met de voorbereiding van de onze, tussendoor naar Valkenburg, Barcelona en op wintersport, hadden een geweldig vrijgezellenfeest, gingen naar de Uk voor de trouwerij van Peter en Viv, hadden een mini honeymoon in Noordwijk, kochten een nieuw huis en zagen we daar na een dag weer vanaf en daar tussen gebeurde er ook nog genoeg en dit was alleen nog maar op privévlak. Qua werk ging Kim naast Oudenbosch ook Leek (ja in Groningen) doen, kreeg Richard een andere rol binnen Adecco en had hij een jaar lang cursus (MDP) waar hij om de 5 weken minimaal 2 dagen intern verbleef. Over ons huis kregen we ook nog een geniaal idee: verbouwen als we op vakantie zijn, klonk goed. Hield wel in dat het slopen, spullen kopen en doorspreken kort voor de vakantie moest, maar weet zeker dat de mannen er iets moois van maken thuis. Dus dat we het hier zo druk hebben, valt best mee.
O ja, we zijn ook getrouwd dit jaar! Wat een knalfeest was dat en mede door jullie waren dit 2 dagen om nooit meer te vergeten. Alleen maar momenten met gouden randen dit jaar en al klinkt het allemaal mogelijk wat veel in 1 jaar, we zijn er doorheen geschoten. Als klap op de vuurpijl nu in verwachting van een jongen of een meid, iets waar voor de vakantie niet echt de tijd voor was om te realiseren; ja, je staart naar een echo maar dat maakt het niet echt heel realistisch. Daar was hier genoeg ruimte voor. Ondanks dat ik Kluun een niet al te sympathieke vent vind, toch 'help ik heb mijn vrouw zwanger gemaakt' gelezen. Nu begrijp ik beter waarom het geen goed idee was in Hong Kong in een lange wachtrij tot 10 te tellen en vervolgens nog 10 bij te doen en dit hardop te melden omdat Kim nog steeds kookte, mijn vrouw bijna een man aanviel omdat hij bij de trein de paspoorten wilde zien en de meestal rustige Kim tegen een taxichauffeur stond te vloeken omdat hij voor de 10e keer vroeg of we van zijn diensten gebruik wilde maken (dit is meestal mijn rol). Maar ook Kim gaf in Malang toe dat, na de waterval beklommen te hebben, zwangere vrouwen niet alles moeten willen. Daarna kwam er alleen nog maar ontspanning en.......
In het Gaudi huis liet de baby voor het eerst wat van zich weten door te schoppen zodat ook papa hem kon voelen en dan is het in een keer heel echt.
Het afgelopen jaar was geweldig en als de Maja kalender niet klopt, wordt volgend jaar misschien nog wel mooier. We hebben vleugels gehad afgelopen jaar en de rest van de tijd zijn we gedragen door jullie. Geweldig om te ervaren en we hopen dat we vooral Kim en Richard blijven in plaats van de ouders van. Mocht dit niet zo zijn mogen jullie ons hier gaarne op attent maken.
Ps. Geachte modepolitie aan de andere kant van de Wereld. Als je op rondreis gaat met twee rugtassen i.p.v. een koffer, moet deze zo licht mogelijk zijn en ga je van laundry naar laundry om alles weer schoon te krijgen en als je dan in 4 weken en een beetje je outfit voor de 6e x aan doet maakt het echt geen reet uit of hier crocs onder verschijnen. Dit is een nadeel aan backpacken, iets wat we volgend jaar met de kleine op de camping (grrrrrr) zeker niet gaan missen.
Tot in Holland.
Kim en Richard
Het was echt heel fijn om jullie op jullie reis te kunnen volgen. Complimenten ook voor de manier van verslag doen, echt heel knap!
Goede terugreis en tot snel (als jullie uitgerust zijn...)
Veel liefs
goede reis
Jullie zijn nu onderweg vanaf Hong Kong, ieder uur 3 graden kouder. Sterkte, maar vooral welkom thuis in NL.